Herkese mutlu bir günden merhaba diyebilmeyi o kadar çok isterdim ki… Maalesef son günlerde ülkemizde mutluluğu bırakın yaşıyorsak şükrediyoruz. Aslında hepimizin hefedi aynı ülkece, insanca aynı şeyi istiyoruz diye düşünüyorum. Nedir diye sorarsanız birlikte, insanca, anlayarak birbirimize değer vererek yaşamak… Herkes iyi yaşamı hakeder, nefes alan, canlı olan her varlık… Biz insanoğlu bazen o kadar nankör oluyoruz ki… Etrafımıza bakmadan yaşamı yakıp yıkmak, çıkarımız doğrultusunda ilerlemek öyle kirli bir hedef haline geliyor ki mutlu uyanmak neredeyse hayal oluyor.
Bugün Ankara’nın göbeğinde Barış mitinginde bir patlama meydana geldi. 30 kişiden fazla hayatını kaybeden vatandaşımız, 140 kişiden fazla yaralı var. (şu an kesin bir açıklama olmadığı için net yazamıyorum.) Ülkece bu kaçıncı olay diyoruz. Bir taraftan günün olayı varken diğer taraftan üzerinde pek fazla durulmayan haberler geliyor. Şehit haberleri, tecavüz haberleri, komşuların birbirini vurup öldürmesi gibi.. Soruyorum kendime neden bu olaylar devam ediyor. Biz küçükken olan olaylar biz büyüdükçe niye durmuyor diye… Eskiden biter böyle devam etmez, etmesin diyordum, umut ediyordum, insanca yaşayalım istiyordum. Hala da aynı şeyleri istiyorum hem de daha fazlasıyla…
Karanlıkta kalmayalım. Ne siyasetçilerin ne de çıkarcı insanların oyununa gelmeyelim. Her şeyden önce sorgulayalım. Neler yapabiliriz düşünelim, harekete geçelim. İnsanca yaşabilmek için elimizden gelenin en iyisini yapalım. Bunun yolu da ne kanla ne şiddetle ne de işkenceyle çözülecek. Anlayışla, canlı olan tüm varlıkları severek, kendinizi severek, umut ederek olacak….
‘İnsana yakışan insanca var olup yaşamaktır.’ diyor bir şarkıda biz insan olmayı çözemedik ki yaşayalım diyorum ilk başta sonra fazla mı umutsuzum diyorum. Olacak, dünya yaşanacak bir hale gelecek bilgiyle, sorarak, anlayarak, yaşayacağız diyorum. İnanıyorum, vazgeçmiyorum.
Sevin.. Önce kendinizi … Barışın kendinizle, küsülecek ne varsa neyi görüyorsanız küsmeden nereyi anlamadım nerede hata yaptım diye bakın. Hiçkimse dört dörtlük değil olamaz da ama en azından insanca yaşamayı öğrenelim. Egolarımızdan kurtulalım. Her şeyde önce ben varım düşüncesini kırmalıyız. Bu da bilgiyle, sevgiyle, anlayışla olacak unutmayın. İşte o zaman korkmadan cesurca yürüyebileceğiz. Umutla, sevgiyle….
Aydınlık günlerde görüşmek dileğiyle…
Korkmadan Yürüyebilmek !
