Selam herkese !
Bugün Kahraman Tazeoğlu’nun Bukre kitabının incelemesiyle sizlerleyim. Edebiyat, şiir seven bir milletiz. Öyle ki uzun yıllardan beri bitmeyen edebiyat aşkımız, eşi benzeri bulunmayan türkülerimiz, anonim hikayelerimiz, destanlarımızı saymakla bitiremeyiz. Böyle bir kuşaktan gelen aşkımız yeni nesil sanatçılarımızda nasıl birlikte göz atalım hadi 🙂
Liseden beri şiir aşığıyım, öyle ki şiir dinletilerine, şiir yarışmalarına katıldıysam da üniversite sınavından dolayı yeterli ilgiyi gösterememiştim. Bunu bilen sevdiceğimde bana Kahraman Tazeoğlu’nun üç şiir kitabını ve Bukre isimli romanını almıştı yıllar önce.. Diğer kitaplarını da yakında sizlerle paylaşacağım, takipte kalın 🙂 Ben bu kitabı sınavdan sonra okumaya fırsat bulabildim, Kahraman Tazeoğlu deyince benim aklıma söz oyunları geliyor. Dili çok sanatsal…
Romanlarda ben genelde sadelik ararım, anlatılan şey anlaşılır, temiz bir dile sahip olmalı ki okuyucu hem sıkılmasın hem de acaba ne demiş diye bir cümlede iki dakika düşünmesin. Kahraman tazeoğlunun romanı da şiir kitaplarına benziyor, her cümleden şiir edebiyat akıyor. Bu yönüyle pek sevemedim, kurgusu Türk sınırlarını aşacak nitelikte miydi bana göre değildi. İki gencin dost olarak devam ettikleri yolda sonraları çektikleri acı ile aynılaşmaları ve birbirini bulmaları anlatılıyor. Aşk kavramının üzerinde oldukça yoğun duruluyor.Bu arada romanda iki ayrı hikaye bulunuyor biraz parçalı anlatıma gidilmiş bu yönüyle de benden geçemedi. Demem o ki çok ağır sanatlı dil seviyorsanız (ben romanda sevmem) bir göz atın, sizde sade bir dilden yanaysanız başka kitaplara yönelin.
Hoşçakalın !
Bukre ~~ Kahraman Tazeoğlu
