Konfor Alanından Çıkmak ve Kendi Yolunu Bulmak

Merhaba, bloğuma hoş geldiniz 🙂

Sınavlarım olduğu dönemlerde düşünme, hayattan neler bekliyorum ve neler yapıyorum onları tartma imkânı buluyorum. Vizelerden yeni çıkmış bir savaşçı olarak uzun süredir üzerinde düşündüğüm bir konudan bahsetmek istiyorum bugün, o da konfor alanı… Her yerde özellikle kişisel gelişim kitaplarında duyduğumuz konfor alanını tanımlamak gerek…

İçindekiler

Konfor Alanı Nedir?

Konfor alanı: Kendinizi güvende hissettiğiniz, riskli durumlarla karşılaşmadan inandığınız yaşamı sürdürmek konfor alanıdır. Bu alana bir kişi ya da bir olay dahil olursa kişinin huzuru kaçar, stres olur, tüm inanmışlıkları sarsıntı geçirir adeta… Nasıl mı diyorum bunu çünkü ne zaman inandığım bir şey yıkılıp değişim geçirirse daha güçlendiğimi hissederim. Örneğin benim için kazanması çok zor olan üniversite sınavını konfor alanımdan çıkarak kazandım. Uyumayı çok severim, depresyondayken yemek yemeyi, sınav zamanları tatlı tüketmeyi, hareketsiz yaşamı, başarısızlığın anahtarı üşengeçlik ve “bahane üretmeyi” de çok seviyordum. Sınavı kazanma isteğim en sonunda öyle bir noktaya geldi ki kazanmamaya tahammül edemez oldum. Ne yaptım peki? Günlük hayatıma ne olursa olsun sporumu dahil ettim, şeker yerine hurma, kuru üzüm tükettim -şekerin uykuyla kesin ilişkisi var 😀 – zor olsa da erken kalktım. En önemlisi de kazanma odaklı -gerçekçi- plan yapıp inanarak çalıştım. Bu süreçte tek kişiyseniz zor gelebilir ama yanınızda biri varsa birbirinizden destek alabilirsiniz. Benim yanımda sevdiceğim vardı. Ne zaman moralim bozulsa neden çalıştığımızı hatırlatacak aynı şekilde ben de sevdiceğimin modu düştüğünde destek olmaya çalıştım. Sonuç mu? Seneye mezun olacağım inşallah… Sonrasında bu macera bana ileride neler olacağını öngörmemi sağladı. Zor bir süreç olsa da büyüttüğüm üniversite hayatının aslında çok da büyük olmadığını gördüm. Örneğin şimdiki düşüncem o diplomayı alınca “Meryemciğim hadi sen gel hayalin olan işte çalış” kimse demeyecek… O yüzden şimdi kendi konfor alanımdan çıkıp işe odaklanıyorum. Okulu önemsesem de şu an hedefim mezun olup istediğim işte çalışmak ve mutlu olmak…

Konfor Alanından Çıktığında Ne Hissediyorsun?

Ben yine kendi yaşadıklarımdan örnek vereceğim. Yıllardır ertelediğim konulardan biri ehliyetimi almaktı. Ertelememin sebebi ise açık ve netti KORKUYORDUM. Sürekli “ya trafiğe çıktığımda birine çarparsam ya kuşlara çarparsam, ben vicdan azabından yaşayamam.”  Hiç unutmuyorum ilk direksiyon başına oturduğum anı, midem bulanıyor, bir an önce eve gitmek istiyorum, aiy ishal oldumm herhalde, gözlüğümü taktım mı evet evet takmışım, eller buz gibi… Sonra arabayı çalıştırıp sürmeye başlayınca bir güven geldi, yaptığım işe odaklanmaya ve sevmeye başladım. Bu sefer KORKUM SEVGİYE dönüştü. İlk gün dersten sonra annemi arayıp teşekkür etmiştim iyi ki beni ikna ettin diye 😀 Kursa gidiyorum örneğin zamanlarını hep vize finallere denk getiriyorum. İki işi birden yapabilirsin diye kendimi ikna etme çabalarım oluyor. İlk başta karnım ağrısa da, ishal olsam da sonunda sevdiklerimi arayıp İYİ Kİ YAPMIŞIM, İYİ Kİ GİTMİŞİM diyorum.

Konfor Alanından Nasıl Çıkılır?

Konfor alanından nasıl çıkabilirim, konfor alanından kurtulmanın yollarını bulmak için öncelikle sizin konfor alanızın ne olduğunu keşfedin. Benim sınav hazırlık sürecinde konfor alanım ev ve rahatlıktı. Sonrasında olmak istemedğiniz şeye tahammül eşiğiniz kalmayınca otomatik olarak hoşlanmadığınız kişi olmuyorsunuz. Bunun içinse kendinizi tanımak ve neyi isteyip istemediğinizi bilmek önemli olan…  Kendini tanıma olayı ise sürekli kendinizle olmayı gerektiriyor. Dönüşüyoruz, bir sene önceki görüşlerimiz şimdiki zamana uymayabiliyor.

  • Mutsuz olduğunuz bir işte çalışıyorsunuz ama iyi bir maaş alıyorsanız buradaki konfor alanınız işiniz. Eğer istifa etseniz neler yapabileceğinizi, mutlu ve daha iyi koşullarda kazanabilceğinizi düşünmekten ziyade ya başaramazsam düşüncesi konfor alanında kalmanızı sağlıyor.
  • Merak ettiğiniz kurslara katılın.
  • İletişiminiz iyi değilse ya da arkadaşlık ilişkileriniz, açın telefonunuzdaki rehberi en yakın hissettiğiniz kişiyle konuşun. BUluşma ayarlayın. Duygularınızı paylaştıkça siz de artıyorsunuz. Örneğin benim günde en az bir kere konuşmam gereken iki kişi var. Onlarla konuşmak kendimi iyi hissettiriyor. Ama dikkat edilmesi gereken nokta bu kişiler sizi aşağı çekmesin sürekli olumsuzluklardan bahsedip gününüzü -günler birleşip hayatınızı alt üst edebiliyor- mahvetmesin…
  • Yeni insanlar tanıyın, yeni yerler keşfedin.
  • Kendi gücünüzün yapabileceklerinizin sınırını ölçmek için HAREKETE GEÇİN. Konfor alanının en sevdiği şey yerinde saymak ve değişikliğe kapalı olmaktır unutmayın.
  • Konfor alanınızın dışına çıktığınızda ilk başta bok gibi hissedebilirsiniz ama sonrasında İyi kilere dönüşüyor bu yüzden sabretmenizi öneririm.

Benim son zamanlardaki konfor alanı dışına çıktığım şeyler:

  • Yine sürekli ertelediğim lazer epilasyon işlemine başladım. Bununla ilgili ayrı bir yazı hazırlayacağım.
  • Çok çok zorlansam da Edius öğrenmeye çalışıyorum.
  • Okulumda büyük bir organizasyon düzenlemek için çalışıyorum.
  • Yeni bir işe başvurdum, ki bunu bir senedir erteliyordum.
  • Kendimi erken kalkmak için zorluyorum geç yatsam da erken kalkıp işlerimi halletmek iyi geliyor.

Benim konfor alanı ile ilgili düşüncelerim, uyguladıklarım bu şekildeydi umarım faydalı bir yazı olmuştur. Bu tarz yazıları seviyorsanız farklı konularda yazdığım sohbetleri Hayata Dair kategorisinde bulup okuyabilirsiniz.

Bloğumu beğendiyseniz İnstagram, Facebook ve Google Plus ile takip ederek yeni yazılarımdan haberdar olabilirsiniz. Hoşçakalıın 🙂

Bunları da beğenebilirsiniz

3 yorum

  1. Güzel öneriler.Fakat bireysel bazda ele alınmalı bu konu.Sen tabi ki kendinden örneklerle çok güzel açıklamışsın.Kişinin konfor alanından çıkmama sebebi,herkeste aynı olmayabilir.O duyguyu tespit edip(başarısızlık korkusu,yetersizlik korkusu,onaylanmama korkusu vs vs)bu konu üzerinde düzenleme yaparak ilerlemek gerek 🙂 Sevgilerimle 🙂

  2. Edius nedir? Merak ettim. Her başarıdan sonra birini aramak, “onaylanma” duygusunu arttırma mı? Kafam orada karıştı.
    Konfor alanından çıkmak için, sanırım iki duygu gerekli:
    Çok sevmek
    Sonuçların hayati olarak seni etkilemesi.
    Üniversite sınavına hazırlanman gibi.

  3. Bende çok şükür anlattım bu dönemi kuzum. Bende elbetteki çok yoruldum ama emek olmadan da verim olmayacağı için çalışmak mecburiyetindeydim bir de bende hırs ve rekabet var sanırım birde o yüzden 😀

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir