Herkese merhaba,
Ne yazacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Uzun bir aradan sonra bloğu bıraktığımı açıklayacaktım. Bunun birçok nedeni vardı ve açık söylemem gerekirse yaklaşık 1-1,5 sene öncesinde aklımın bir köşesinde duruyordu. Ancak çok çok severek yazdığım bloğuma bu kadar emek vermişken bırakmaya cesaret edemiyordum. Üstelik okul, tez derken bloğumda nefes alma fırsatı buluyordum. Mezun olduktan sonra hayatım o kadar değişti, ben o kadar değiştim ki burada olmaktan zevk almamaya, mutlu olmamaya başladım. Mutsuzluğumu önce anlayamadım bile, başladığımdaki motivasyonumu aradım, çabaladım ama olmadı. Bir şeyler artık tatmin etmemeye başladı. Burada devam edeceksem de etmeyeceksem de açıklama yapmak istiyorum. Burada olma amacım, isteğimi kaybetmiştim. Sadece bloğumda değil aynı zamanda Instagram’dan da soğudum. Instagram güncellemelerinin gereksiz saçmalığı, bloggerlar arasındaki çekişmeler, markaların duyarsızlığı vs konularına hiç girmeyeceğim. Çünkü ara vermemin sebebi bunların çok ötesindeydi. Yaptığım işten mutlu olamıyordum, kendimi ne yaparsam yapayım kötü hissediyordum ve enerjimin aşağı çekildiğini hissettikçe “neden buradayım” diye sorgularken buluyordum kendimi…
Yukarıda bahsettiğim gibi bu konuyu erkek arkadaşımla paylaştım. O da seni mutlu etmiyor, yapacağın daha güzel işleri engelleyici etken oluyorsa bir süre ara vermen daha iyi gelebilir dedi. Benim mutsuz olduğumu gördükçe arada bu düşüncesini dile getirdi ve bir gün hiçkimsenin (ailem, erkek arkadaşım ve dostlarımdan bahsediyorum 😀 ) “BIRAKIYORUM” dedim. Yaklaşık 2,5 ay önceden bahsediyorum. Tüm Instagram gruplarından ayrıldım. Bloğa hiç ama hiç girmez, kaç kişi girmiş, kim hangi konuya bakıyor vs diye araştıma yapardım hiçbirine bakmaz oldum. Bu sefer gerçekten bitirdim dedim. Instagrama girdiğimde yakın arkadaşlarımın, dostlarımın ve takip ettiğim, ilgi duyduğum konularda paylaşım yapan hesaplara bakıyordum. Ki bu durum hâlâ böyle 😀
Mezun olduktan sonra öyle bir şey oldu ki önceden ilgilendiklerim artık eskisi gibi heyecanlandırmamaya başladı. Bir arayış içerisine girdim. Hobilerimi değiştirdim. İşlerime, sevdiklerime ve en önemlisi kendime zaman ayırmaya başladım. Kendime iyi geldim. Kendimi dinledim, ne istiyorum, hayata gelme amacım ne, ne yapacaksam mutlu olurum gibi boool felsefe içeren sorularla kaldım. İyi ki de öyle olmuş. Bu süreçte deliler gibi Kore videoları izlemeye başladım. Özellikle ASMR videoları izliyordum gece gündüz… Tabii dekorasyon fikirleri ararken Kore videolarına sardım ve iyi ki denk gelmişim. Çünkü yaşamları bana çok çok ilham veriyor, izlerken içimi ısıtıyor. O minimalist, hayattan zevk almasını bilen halleri bana da iyi geldi. Bir sürü yemek tarifleri denedim, boool boool yedim, boool spor yaptım ama ona rağmen kilo aldım,cildimle problemler yaşadım, bir sürüüü tatlı insan tanıdım, benim için büyük bir şeye de adım attım o da ÇOCUKLARLA ARAMI DÜZELTTİM. Önceden çocuklarla iletişim kurmaz, onların alanlarına girmekten çekinirdim. Ama okuduğım kitaplar sayesinde çocuklarla daha sağlıklı ve etkili iletişim kurabiliyorum. Bu da mutlu ediyor açıkçası; hatta isterseniz neler okuduğumdan, ne oldu da çocuk psikolojisine ilgi duyduğumdan bahsedebilirim. Benim için çok ama çok zor bir süreçti…
Hiç aklımda bloğa döneyim diye fikir yokken artık yazmayı özlediğimi fark ettim. Kullandığım ürünler genellikle sabit ve bana iyi gelenler oldu. Denemek için değil, gerçekten sık sık aldığım, kullanırken zevk aldığım ürünlerle kaldım. Bakım dolabım da minimal ve ihtiyaç duyduğum ürünlerin toplamı olmaya başladı. Çok nadir makyaj yapsam da hep aynı ürünleri kullanır oldum ve yüz şeklime ne uygun olur, cilt tipime iyi gelen ürünleri daha çok ön plana çıkardım. Alışverişlerim meraktan değil ihtiyaçtandı. Aldıklarımı sıyırana kadar bitirdim. Onları kullanırken bile aiy fotoğraf çekmek için bekleyeyim demedim, o an ona ihtiyacım var ve şu an kullanmazsam doğru zaman hiçbir zaman gelmeyebilir düşüncesiyle hareket etmek huzurlu hissettirdi. Farkındalığın anlamını sadece zihinsel değil ruhsal olarak da keşfettim. Bloğa dönmek istiyorum ancak burada eskisi gibi olmak istemiyorum. Daha farkındalıkla, insanlara dokunan ve mutlu olduğumu hissederek burada olmayı diliyorum. Sizinle paylaşacak çok şey birikti. Özel hayatımla ilgili konuları hazır olduğumda paylaşacağım belki de paylaşmayacağım bilmiyorum ama burada ne paylaşırsam sırf paylaşmak için değil, olmak için paylaşacağım. Sizi gerçekten çok seviyorum, dönmemi bekleyen çok güzel okuyucularım vardı. Eskisi gibi düzenli olmasa da burada kalmaya devam edeceğim. Sizi çok özledim, bir sonraki yazımda görüşürüz. 🙂 <3
