Kendine Vakit Ayırmak

Merhabaa, bloğuma hoş geldiniiz :))

Burada olmayı öyle özledim ki… Bilgisayarımın başına heyecanla oturup bloğuma, kendime vakit ayırmak beni motive ediyor. Yaklaşık bir aydır ne bloğumda ne de sosyal medyada aktifim… Bunun nedeni tahmin edebileceğiniz üzere sınavlarımdan dolayıydı fakat sınavlardan sonra hemen dönemedim. Çünkü uzun süredir kış aylarında hastalanmayan ben yatak döşek yattım. Sonrasında biraz kendimi dinleyip vakit ayırmak istedim. Sınav dönemim nasıl geçti,başıma neler geldi, neler hissettim kısa bir özet geçmek istedim direkt incelemelerle başlamak yerine 🙂

Bilmeyenler için tekrar belirteyim. Üniversite son sınıftayım, Gazi Üniversitesi Gazetecilik bölümü öğrencisiyim ve okulumuz Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi olarak bölündü. İkinci dönem yerleşkemiz Beşevler’de olacak bu yüzden taşınma işlemleri devam ediyor. Öyle tarif edilemez duygular içerisindeyim ki anlatamam. Aşti’deki kampüsümüzde nice acı tatlı anlar biriktirdik, maceralar yaşadık. Öğrencilere kesin bir açıklama yapılmadan, son geçirdiğimiz gün olduğunu bilmeden okuldan ayrıldık. Son günün olduğunu bilsek en azından veda etme, bir şeyleri yâd etme fırsatınız oluyor. O bile elinizden alınıyor bazen… Hulasa okul mevzusu can yakan, stresli ama bir o kadar da güzel insanlar sayesinde özel olan bir yer… Şimdiye kadar hocalarım ve arkadaşlarımla sorun yaşamadan buraya kadar gelmek, hepsini saygı ve sevgiyle anacak olmam çok kıymetli… Herkes hayatıma doğrudan ya da dolaylı bir şekilde dokundu ve beni şekillendirdi. Özellikle bu sene hayat felsefeme çok katkısı olan birkaç hocam oldu ve hayattaki istediklerimizi elde etmenin önceliği yerine erdemli olmanın kıymetini öğrettiler.

Bazı olaylar olgunlaştırdı, insanların mizaçları böyle benlik bir durum yok deyip kişisellikten çıkarmayı öğretti. Üzüldüğüm şeylerin bazen çok gereksiz olduğunu, onları kafamda çok büyüttüğümü gördüm. Son sene kaygılarını yaşayan bir tek ben olmadığımı gördüm. Elimde bir hazine olduğunu bunu değerlendirip değerlendirmeyeceğimin bana ait olduğunu fark ettim. Bu sene daha çok canım yandı, üzüldüm, ağladım, toparlanamadım, bir daha ayağa kalkamam sandım. Ama kalktım, toparladım kendimi, “haydi kızım kalk, hayat üzülmek için kısa ve hayallerinin daha yarısını bile gerçekleştirmedin” dedim. Bunu ancak kendime ayırdığım vakitte keşfettim.

Sınavlardan önce yoğun bir çalışma dönemine girdim. Tüm derslere sınav günlerinin öncesinde hazırdım. O yüzden uyku düzenim bozulmadı ama yemek, spor konusunda epey dağıttım kendimi… Bu konularda da kendimi toparlamaya başladım. Sınav haftamız iki haftaya yayılınca ben de sıkıntı ve stresten dolayı kalp sıkışmaları hissetmeye başladım. İkinci hafta, son sınavlarımda kalbim sıkışıyor, grip olduğumdan nefes alamaz durumdaydım. Arkadaşlarım bu durumuma alışık olmadığından sürekli “Meryem eve git yat ya da doktora git” diye tavsiye veriyorlardı. Son sınavdan sonra sevdiklerimle yemek yedik.  Öyle bir karın ağrısı, mide bulantısı hatırlamıyorum. İkimizde çok kötüydük. Normalde uzun vakit geçirmeyi planlıyorduk ki benim hem karnımın ağrısı hem de gripten çıkan ateşimle Çağrı beni eve bıraktı. Sonrası bir hafta yatak döşek yattım. Bu süreçte yaptıklarım sadece yemek yemek, dizi belgesel izlemek, kitap okumaktı. Sınav haftasında bozmadığım uyku düzenim bozuldu. Tek istediğim iyileşip tüm dönemin kötü anlarını temizlemekti. Öyle de yaptım. İyileştikten sonra detaylı ev temizliği sayesinde beni üzen ne kadar hatıra varsa onlardan kurtuldum. Arınmış ve mutlu hissediyorum şu an açıkçası 😀

Kendime vakit ayırmanın en güzel yanı ilerde ne iş yapmak istediğimi bulmaktı. Bunda seçmeli derslerimin etkisi de oldukça etkili… Bollca okudum, yeni yılda yapmak istediklerimin listesini çıkardım. Dizi, belgesel ve filmler izledim. Yeşilçam filmlerine sardım. You, Absentia, yeniden Sex and the City, The Big Bang Theory, Vikings izledim. (Bunlar sevdiklerimdi) Ah bu arada unutuyordum Instagramda 40 dakikadan az zaman ayırmaya başladım. Hatta hiç hiç paylaşım yapmadan, kim ne yapmış diye merak etmeden geçti diyebilirim. Bu öyle iyi geldi ki anlatamam. Telefonumu sadece sevdiğim arkadaşlarımla iletişim kurmak için bir de notlarıma bakmak için kullandım bu sıralar 😀 Sosyal medyadan arınmak çok iyi geliyor arkadaşlar, eğer kafa dinlemek istiyorsanız mutlaka öneririm. :))  Artık döndüm, buralardayım ama sıklık nasıl olur bilemiyorum çünkü hedeflerimi gerçekleştirmem için ekstra çalışmam gerek… Bazen dengede kalmak zorlaşabiliyor o aralarda da mini kaçamaklar olabilir. Yorumlara geç dönebiliyorum yoğunluktan güzeller ama mutlaka dönüyorum. Affınııza sığınıyorum bu yüzden :)) Sizi seviyorum <3