Sabahattin Ali / Sırça Köşk İncelemesi

Merhaba, bloğuma hoş geldiniz 🙂

Sabahattin Ali’nin yeri ben de çok ayrıdır. Kürk Mantolu Madonna kitabı ile ilk 5 favori kitabım arasına giriyor. Sabahattin Ali’nin kurguları ile en çok hissettiklerini okuyucuya yansıtıp o ruh haline büründürebilmesini seviyorum. Bazen bir hikaye okuyup içim paramparça oluyor bazen derin derin düşünmemi sağlıyor. Genellikle yatmadan en az yarım saat kitap okuyup Çağrı’yla konuşuyorum. Sabahattin Ali’nin hikayelerinden sonra biraz durgunlaştığımdan sevdiceğim “bir şey mi oldu, niye üzüldün” diye sorar. Böyle zamanlarda üzüldüğüm ya da düşündüğüm bir hikayeyi ona anlatıp birlikte tartışırız. 🙂

İçindekiler

Sabahattin Ali / Sırça Köşk Yorumlarım

Sabahattin Ali’nin Sırça Köşk kitabı aslında bir derleme… 13 hikâye ve 4 masal var kitapta ve hepsi de sakin bir şekilde okunduğunda o kadar etkileniyorsunuz ki… En çok etkilendiğim hikayeler arasında Bahtiyar Köpek vardı örneğin… Sabahattin Ali’ye hep olumsuzluklardan bahsettiğini söyleyenlere aslında güzel bir cevap vermiş. Son cümlesi çok etkileyiciydi.

“Hele cümle âlem bu köpeğin onda biri kadar rahata kavuşsun, bakın ben bir daha acı şeylerden söz açar mıyım?”

Çilli hikâyesi de zamanın değil hayat şartlarının insanı ne kadar değiştirdiğine tanık olmamızı sağlıyor. Bir öğretmen eski bir öğrencisiyle bir barda karşılaşmasını ve aralarındaki sohbeti anlatıyor.

Çirkince hikâyesinde ise özlem duyduğumuz sokakların aslında savaşlarla dönüştüğünü, hatıralarımızdaki gibi aynı kalmadığını tokat gibi çarpıyor. En çok şaşırdığım kısım ise Çirkince’nin Şirince’ye dönüşmesiydi…

Masallar da oldukça akıcı ve realist bir tarzda yazılmış. Hikâyelerinde ve masallarında sistem eleştirisi öne çıkıyor. Hâlâ benzer sorunları yaşamamız neden ilerleyemiyoruz diye sorgulatmadı değil. Masal ve öykü okumayı seviyorsanız mutlaka okumanız gereken eserler arasında bence Sırça Köşk…

Sabahattin Ali’nin Sırça Köşk öyküsünden bir alıntıyla incelememe son vermek istiyorum.

“Sakın tepenize bir sırça köşk kurmayınız. Ama günün birinde nasılsa böyle bir sırça köşk kurulursa, onun yıkılmaz, devrilmez bir şey olduğunu sanmayın. En heybetlisini tuzla buz etmek için üç beş kelle fırlatmak yeter.”